Ang Pamangkin ni Ate Mercy... - Chapter 6

BY: James W.

Email: james.wood86@yahoo.com (FB Account)

CHAPTER SIX...

“Hi Luis, congratulations.” Pagpasok ni Papi ng kwarto at sabay kamay sa kanya.

“Salamat Sir Fred, hindi ko mababayaran ang tulong nyo at kabutihan”

“Hahaha, ang korny ha”

“Hindi, totoo yun, salamat sa tulong.”

“Wala iyon. Basta galingan mo ha. Saka Fred nalang ok.”

“Oo Fred. Salamat” Nakangiting wika ni Fred.

Kinabukasan. Nag training lang si Luis at kapagdaka ay nagpunta na ito sa room ko at doon na rin tumambay dahil tapos na daw sya. Kwentuhan, nariyang kukunin nya ang throw pillow ko at ipapatong sa mesa ko ay dun mangangalong-baba. Ang lakas talaga ng dating nya, nawawala tuloy ako sa focus ng pagtatrabaho.

Kahit hindi talaga nakakatawa pero overjoyed and itsura ko dahil sa kanya, kahit korny, nakakatawa parin. Hanggang umabot sa isang topic ang pag-uusap namin.

“Nasaan ang girlfriend mo? Bakit hindi mo pinapakilala sa akin?” Tanong ni Luis na ikinagulat ko kung ano ang isasagot ko.

“Ah wala akong girlfriend.”

“Di nga, sa gwapo mo yan, niloloko mo naman ako.”

“Hindi, promise wala akong girlfriend. Bakit ikaw may girlfriend ka ba?”

“Wala”

“See. Pangit ako pag pinagkumpara tayo. Mas gwapo ka. Pero wala kang girlfriend.”

“Naisahan mo ko dun ha. Bakit wala ka ngang girlfriend, sabihin mo na.”

“Siguro, choice ko.”

“Paanong choice?”

“Choice! Choice in a sense na saka na muna, hindi ko pa priority?”

“Ah ok, gets”

“Ikaw bakit wala kang gf?” Balik ko sa kanya.

“Wala pang nagpapatibok ng puso ko.”

“Sana ako” Bulong ko.

“May sinasabi ka?”

“Wala sabi ko ang korny mo.” Sabay kaming nagkatawanan.

“Na-try mo nang pumatol sa homo?” Isa na namang kagulat-gulat ang tanong nya. From my computer screen, lumingon ako sa mukha nya at nakangiti pa sya.

“Anu bang nakain mo, bakit kakaiba ang mga sinasabi mo? Siguro yung sushi sa canteen noh? Ang dami daming pweding itanong.” Naiilang na ako. Harap ulit sa monitor.

“Seryoso ako, i just want to know.” Tingin ulit sa kanya. Lalo pa syang nag pacute habang nakapatong ang dalawang kamay sa pillow at ang kanyang baba, nakatingin sa akin. Baling muli sa monitor.

Nakakailang talaga ang kinikilos nya, may gusto ba syang palabasin? Anung ibig nyang sabihin. Sa inis ko,

“Hindi pa, at never akong mag-tatry, hindi ako bakla! Anung iniisip mo dyan, nakakaloko kana. Luis umayos ka nga.” Pagsusungit ko.

“Oh bakit ka nagagalit, nagtatanong lang naman ako.” Nag-alala bigla at inangat ang ulo. Natauhan sa sinabi ko.

“Nakatawa ka kasi, parang may ibig kang sabihin!” Paasik ko paring tugon sa kanya. Sabay harap ulit sa monitor.

“Ok sorry, nadala lang ako sa kwentuhan natin ok? wag ka nang magalit, wala akong intensyon o ibang ibig sabihin.” Napatingin ako sa kanya.

“ Fine. Nakangiti ako kasi akala ko isa yun sa paraan para maging magaan para sayo ang mag kwento ng homo experience mo. Kung meron man. Ako naman kasi open ako sa lahat ng bagay pero hindi rin ako homo. Nag karoon na kasi ako ng mga kaibigan na nagkaexperience sa homo at nakaka-aliw ang mga kwento nila. Just to make our conversation as funny as possible, kaya natanong ko ito. Since wala ka naman palang experience, eh di ok. Hindi ko naman akalaing magagalit ka. Hindi kita pinag-isipan ng masama, kasi kaibigan kita.” Papatuloy nya sa paliwanag nya. Nakatitig parin ako sa kanya. Napahanga ako sa kanyang paliwanag, detalyado.

“Smile kana dyan. First day ko ngayon, ayokong magtatampo ka sa akin. Hindi na ako ulit magtatanong ng ganun. Promise. Smile na jan. Please.” Sabay ngiting kinakabahan kung tutugon ba ako sa please nya.

“Ok” sabat ngiti sa kanya, nakakatuwa syang magpaliwanag parang very fragile ang turing nya sa kaibigan at ayaw nya itong mababasag, at sisikapin nyang buuin muli ang saya na nawala sayo sa pamamagitan ng kanyang paliwanag at mga ngiti.

“Nagugutom kaba?” tanong ko.

“Bakit?”Nagtataka nyang mukha, na lalong nag pa cute sa kanya.

“Kasi ang dami mong sinabi baka nagutom ka.”

“Oo totoo nagugutom ako” Nagkatawanan nalang kami, at niyaya nalang namin si Fred na pumunta ng canteen para mag meryenda. Nagtataka naman si Fred kung bakit kami masaya. Hindi parin mawala sa akin ang sinabi nyang hindi sya homo. At wala nang chance para sa amin.

Naging maganda ang unang linggo namin. Palagi namin syang sinusundo sa bahay. Naging busy narin sya sa department nya. Pag kakain naman sa canteen kami paring tatlo ang magkakasama, at pati uwian. Masaya ang buong araw pag kasama mo ang gusto mong lalaki. Pero isang araw habang kumakain kami sa canteen...

“Ang ganda nya” Lumingon at pinagmasdan ni Luis si Janice.

“Isa talaga sa pinakamagandang babae si Janice sa company. Ang alam namin mataray sya. Kaya ilag ang mga kalalakihan na ligawan ito, dahil susungitan lang nito. Lalo na’t walang itsura ang manliligaw nya. Wala kaming alam, sa babaeng yan, hindi namin alam kung may boyfriend ba sya o wala. Pero isa lang ang tiyak, single sya. Base sa kwento ng kaibigan namin sa HR.” Paliwanag ko kay luis.

“Talaga.” Umaliwalas ang mukha ni Luis, may binabalak siguro sya.

Hindi ko gusto ang nangyayari, ito na yung kinatatakutan ko, ang magkaroon si Luis ng girlfriend. Tanggap ko naman na mangyayari ito, lalaki sya, pero hindi pala ganun kadali, kahit anung isipin ko, apektado at apektado parin ako. Sinipa ni Papi ang paa ko.

“Aray” pabulong na singhal kong sabi kay Fred na nasa tapat ko.

Nginunguso nya ang pagkain ko. Hindi ko na kasi nagalaw buhat ng marinig ko ang sinabi ni Luis sa babaeng ‘yon. Bigla naman akong natauhan at sumubo muli ng kanin at ulam. Nakatingin sa akin si Fred, parang sinasabi nyang “ok lang yan”. Alam nya kasing naapektuhan ako.

“Onic, Fred, type ko si Janice.” Sabay harap sa akin at kay Fred.

“Pwede bang hindi muna sumabay sa inyo pag- uwi, pupuntahan ko lang sya mamaya.”

“O-Oo ba, s-sige.” Pagsangayon kong naguguluhan. Anu ba yan sira na ang araw ko. Palihim nalang akong nagbuntunghininga.

Matapos kumain ay bumalik na kami sa kanya-kanyang department, pero since may oras pa para matulog ng konti, pumasok muna ako sa room ni Fred.

“Papi, paano yan babae talaga ang fillet nya.”Si Fred.

“Alam ko namang mangyayari yun.”

“Ok ka lang ba?”

“Oo naman, bakit hindi.” Sabay tungo sa table nya gamit ang cushion pillow.

“Hoi, kausapin mo ko,wit ka muna borlog (tulog).”

“Ok lang ako, inaantok ako, pikit muna tayo.”

“Ine-echoss mo ko, kilala kita. Sige sarilihin mo! pag di mo na kaya, magpatiwakal ko, wag mong sabihin sa akin.” Sabay yuko din nya sa table patalikod naman sa dereksyon ng ulo ko.

Hindi na ako sumagot. Hindi ako apektado sabi ko sa utak ko, pero hindi maikaila sa luhang pumatak mula sa mata ko. Itinutlog ko nalang.

Ang bagal ng oras, matapos ang breaktime, wala kasi akong ganang magtrabaho. Nagpabili ako ng salted peanuts sa office boy, at ito ang nilalantakan ko habang nagbabasa ng mga story sa blogspot.com. Dumating ang oras ng uwian na walang kasigla-sigla, Isipin ko kasing hindi sasabay sa amin si Luis ay parang ang lungkot ng paligid, parang uulan at may kasamang malakas na hangin. Bakit ako ganito ka apektado kay Luis.

Tumawag lang si Luis kay Fred at sinabing magkita nalang kami bukas.

Kinabukasan...

“O Luis, kumusta ang lakad mo kahapon.” Tanong ni Fred kay Luis na katabi nya sa unahan ng kotse, at ako naman ay sa likod umupo. Wala akong ganang mag drive.

“Ok naman, tama kayo ang sungit nga nya, grabe. Biruin nyo, kinakausap ko sya, pero hindi nya ako pinapansin, kahit anung gawin ko, ayaw nyang magsalita. Tinitignan lang nya ako ng masama. Tapos niyaya kong ihahatid ko sa bahay. Sabi ko mag tataxi nalang kami pero tuloy-tuloy lang ang lakad nya papuntang service bus. Hindi naman ako pweding sumakay dun kasi para lang sa regular employees ang bus na yon. Umuwi nalang ako.”

Aba at ang arte pala talaga ng babaeng iyon, sya na nga itong nilapitan ni Luis, tapos nagmamaganda ba sya, anu bang akala nya sa puday nya GOLD?

“Kasi naman sabi namin sayo, mataray yon, sana nakinig ka sa amin. Ayan napahiya ka tuloy.” Buti nalang nangyari yun, siguro naman magtatanda na si Luis ko.

 

“Ok lang yun, challenging nga, mamaya samahan mo ko Onic, tulungan mo akong bumili ng bulaklak ha. Alam ko eksperto ka pagdating sa ganyan.”

“Ah ok sure.” Ako pa talaga ang pipili ng flower sa babaeng iyon, hayyyy, kainissss. Bigyan ko kaya ng bulaklak ng patay. Grrrr! Bad trip na naman ako nito ke-aga-aga. Napatingin ako sa front mirror ni Papi, nakatingin pala ito sa akin, alam nya kasi kung anu ang nararamdaman ko sa sinabi ni Luis. Kaya siniguro ko sa kanya sa pamamagitan ng irap na wala na ako sa mood.

“Naku bestfriend ko talaga kayo. Salamat Onic,Fred” Masayang-masayang wika ni Luis. Ewan ko ba.Kahit ganitong wala ako sa mood, magaan parin ang loob ko kay Luis. Lalo na pag tuwang tuwa sya.

Matapos ang lunch, hiniram ko ang kotse ni Fred para bumili kami ni Luis ng flowers. Siya ang pumipili at tinanong nalang nya sa akin kung maganda, sinabi ko naman ang totoo, ayoko kasing mapahiya siya. Pagkabayad nya, ay dumaan naman kasi sa SM para bumili ng Ferrero Rocher na chocolate, at yun pang Garden ang pinili nyang flavour, favorite ko pa talaga. Kung di ka ba naman maiinis sa babaeng iyon, hindi ko na favorite ang Garden from now on.

“Sana kausapin na nya ako. Sa palagay mo?”

“Ah. A –a- Oo kakausapin ka na nun, sigurado ma tutuwa sya sa mga ito.” Ang OA na ng babaeng iyon pag hindi parin nya pinansin si Luis, sobrang effort na kaya ito.

Habang daan patungong company, sinabihan ako ni Luis na umuna na ulit kami ni Fred na umuwi. As usual, pupuntahan na naman nya ang hitad na babae. 

(ITUTULOY)

Ang Pamangkin ni Ate Mercy... - Chapter 5

BY: James W.

Email: james.wood86@yahoo.com (FB Account)

CHAPTER FIVE ...

Monday morning...

“Hi Clair goodmorning” bati ko sabay ngiti ng ubod tamis.

“Ay, ikaw pala Onic, good morning din” Nag blush yata.

Hindi ko alam pero nararamdaman ko may gusto sa akin itong kerengkeng na ito. Ang sabi kasi ni Ash, ako daw ang crush nitong hitad na ito. Pero ok narin yun may crush sya sa akin. As HR supervisor matutulungan nya ako.

“Anung atin?” Pagbasag nya.

“Kasi Clair me gusto sana akong ipasok sa accounts department. Ito nga yung resume nya dala ko.” Sabay abot ng resume ni Luis.

Na pinirint ko pagkapasok na pag kapasok ko palang ng room ko. O diba excited ako. Imbis na trabaho, ito ang inuna ko.

“Patingin nga” At binasa nga nya, buklat sa 2^nd page, at later on sa 3^rd page.

“Sino sya?” Mukhang umaliwalas ang mukha. Nakita lang ang picture.

“Ah kaibigan namin ni Fred. Kararating lang nya ng Maynila. Nag-babaka sakaling makakita ng trabaho. Tapos nabalitaan ko na paalis na daw si Ash, accountancy graduate din kasi yang si Luis, kaya naisipang kong irecommend.”

“Naku ang bait mo naman tinulungan mo agad akong makahanap ng employee. Hindi na ako masyadong mahihirapan kung sino ang ipapalit ko kay Ash.” Pa blink blink pa ang eyes nya. Tantalizing nga kaya?

“Ah talaga, mabuti kung ganun. May chance kaya syang makapasok?”

“Oo naman, siguro mga 50% kasi qualified naman sya, tapos may personality, alam mo naman na isa rin yun sa qualification ng company natin.Charingg. Ngayon yung 50% na natitira ay magmumula sa kanya, sa interview result nya. Kaya sabihin mo galingan nya sa interview ha.” Siguro totoo. Kaya pala medyo may itsura ang mga staff dito. Bwahaha.

“Ah sige makakarating. Clair samalat ha, matutuwa nyan ang kaibigan namin pag nalaman nyang may chance sya sa ating company.”

“Oo naman, ikaw pa.” Me ganun.

“Ay Onic nga pala, alam mo naman na bawal mag pasok ng employee sa company kung may kilala ito sa loob diba? Kaya sana wag mong ipahalata na magkakilala kayo. Hayaan mong i email nya sa company website ang resume nya para mabasa ng HR manager. At ako na ang bahalang mag bigay ng advice sa manager para mabigyan ng interview si Luis.”

“wow ang galing mo naman. Sige walang problema. Thank you Clair.”

“Saka kana magpasalamat pag may trabaho na sya.”

“Hehehe, pero thank you na rin, kasi itong ginagawa mo ay tulong na para sa amin.”

“Hihihihi, ganun ba” Ay naku kinilig na naman, hindi tayo talo, mabait ka pero hanggang friends lang noh.

“Ah sige Clair, go na ako, baka marami kapang gagawin.”

“Ok see yah”

Gawa agad ako ng account, Luis Asuncion. Send ng email from this account to our HR email address. Accomplished. Work na ako.

Sa canteen...

“O anu nachova (nakausap) mo naba si Clair?” Tanong sa akin ni Papi habang kumukuha ng Mango Float sa counter.

“Oo pinasa ko narin yung resume ni Luis”

“Naku, e di wet-bells (basa) na naman yung panty nung clair na yun?”

“Hahaha, sira ka talaga? Wag ka ngang ganyan, mabait naman yung tao.”

“Totoo naman ah, mabait yun kasi fillet (gusto) ka nya. Kaya wit ka nang mag-alala, pustahan mamaya tatawag sayo yung girling yun to confirm na may interview na si PAPA”

“Sana nga.” At tinuloy nalang namin ang pagkain at natulog ng konti sa room ni Papi saka itinuloy ang trabaho.

Labasan na... Palabas na ako ng room nang tumunog ang phone ko.

“Hi Clair, napatawag ka?”

“Hi Onic, naka-uwi ka naba?”

“Hindi pa, pero palabas na ako ng company. Papunta na ako kay Fred, Bakit Clair may problema ba?”

“Just want to say na may interview na bukas si Luis, ikaw na ang bahalang mag bigay ng location ng company, morning ang interview nya bukas. Ini-mail ko na rin ang mga kailangan nyang pag-aralan sa interview, hindi ko na sya tatawagan ha. Ikaw na bahala.”

“Sure, sure. Naku thank you so much talaga Clair. Thank you!” Tuwang tuwa talaga ako nung oras na yun. Isa nalang, pag nakapasa sya ng interview, sure nang makakasama ko si Luis sa company. Yehey.

“Papiiii...” Tuwang tuwang salubong ko sa kanya matapos buksan ang pintuan ng kwarto nya.

“Anu kaba bakit ka gumaganyan, baka may makarinig sayo. Isarado mo nga ang pinto, mahalata pa tayo.” Nagulat na wika ni Papi.

“Ay sorry, hehehe. Kasi naman may goodnews.”

“Alam ko may interview kasbum (bukas) si PAPA?”

“Paano mo nalaman?”

“Ofcourse, intercourse! Syempre alam ko! O nanalo ako sa pustahan, treat mo akits!”

“Oo ba, san ba tayo?”

“Sa kenny, na mimiss ko na ang spicy b-b-q chicken nila at muffin” nakakatulo naman ng laway, nagutom tuloy ako.

“Tara na bilissss. Tom jones na ako.” Si Papi.

Sa Kenny Rogers...

“Nakaka tuwa, ang bait ni God, sigurado ako matutuwa si Luis sa ibabalita natin sa kanya”

“Imbyerna! Bakit ba hindi mo pa tawagan nang malaman na nga nya!”

“Hindi nga pwede, gusto kong sabihin sa kanya ng personal. Gusto ko makita reaksyon ng mukha nya. Gusto ko ulit marinig ang hunk na hunk na “wow” nya. Tulad nung” Naisip kunyari

“Tulad nung binili natin sya ng pants. Sobrang cute nya pag natutuwa sya.”

“Eschosera, bahala ka nga. Basta ako enjoy ko nalang tong Chicken ko... Mmmm... Yummy.” Irap ni Papi sabay ngiti at subo ng pagkain nya.

“Yummy talaga” Nakatingin ako sa manok pero si Luis ang iniisip ko.

Kina Luis...

“Hi Te Mercy.”

“Onic ikaw pala, si Fred nasaan?”

“Ah umuna na po sa bahay nya, pagod po kasi, gusto na daw matulog, alam nyo naman yun once na mabusog inaantok. Ako na nga ang nagdrive pauwi.

“Kumain na pala kayo, me niluto pa naman ako, invite sana kita dito sa amin maghapunan.”

“Ah talaga te Mercy, salamat po. Di bale ‘te next time.”

“O may bibilhin kaba?”

“Ah wala po ‘te, gusto ko pong makausap si Luis? Kasi may good news kasi ako sa kanya.”

“Good news, naku matutuwa yun. Sandali lang tatawagin ko, sya kasi pinagbantay ko sa niluluto ko.”

Mmm... marunong palang magluto si Papa. One point again.

“Onic, kumusta? Napadaan ka, may goodnews ka daw?”

Bagay sa kanya ang porma nya. Naka white na short, tapos naka sando pang basketball. May cloth hair band pa na bagay na bagay sa kanya, maputi, flawless, tone muscles, the smile, he is so fresh.

“Anu, kuwan, kasi” Na mental block na naman ako.

“Hey Onic? Anu? Wag mo naman akong pasabikin, anu yung goodnews”

“Ya goodnews, may interview ka na bukas.” Hay sa wakas nasabi ko din.

“Hahaha, talaga? Ang galing.” Sabay yakap sa akin. Unexpected. Ayun, lumambot na ang tuhod ko, gusto ko nang mahiga sa braso at muscled body nya. Ang bango nya grabe, bagong paligo pala sya. Sabay kawala, at hinawakan ang balikat ko at humarap muli sa akin na nakangiti.

“Thank you Onic, thank you. Ang galing mo naman. Wooooww ang bilis kahapon ko lang binigay sayo yung resume ko tapos. Astig ka.” Wala akong nasabi namesmerize na naman ako. Para ako natuka ng AHAS. O hindi yun malisyoso kayo. Hindi kasi ako makagalaw, hawak nya parin ako sa balikat.

“Upo nga tayo, bakit ba tayo nakatayo.” Nakaakbay sya habang sabay kaming umupo sa bangko sa labas ng tindahan.

“Kumain ka naba? Nagluto ako.”

“Talaga ikaw nagluto?”

“Oo, bakit parang di ka naniniwala?” Medyo nagbago ang ekspresyon ng mukha nya mula sa pagiging masaya.

“Sige nga anung niluto mo?” Nakangiti kong tugon.

“Ginataang Kalabasa at Fried Tilapia” Anu bayan kahit alam kong ‘yon ang paborito kong isda, hindi ko naramdaman ang magutom kasi katabi ko sya. Ang presensya nya ang bumubusog sa akin. Dagdagan pa ng akbay nya. Sana ganito nalang kami habang buhay. Pero alam ko akbay bilang kaibigan lang ito.

“Hey ONIC!, Anu bang iniisip mo”

“Ha?”

“Sabi ko, gusto mo bang tikman ang niluto ko?”

“Ah kasi, oo sana, kaya lang kumain na kami ni Fred sa labas, busog na ako, sabi ko nga kay ate mercy next time talaga, dito na ako kakain.”

“Ganun ba, sayang naman. Sige sabi mo yan next time, Day after tomorrow, dito ka kakain ok?”

“Ok.” Sabay smile.

“Alright” Ngiti ni Luis ko. Kakaiba ang pakiramdam pag tinitignan ko sya ng palihim.

“Asan nga pala si Fred?”

“Ah nasa bahay umuwi na, pagod kasi natulog na sya.” Lumabas si Ate Mercy sa loob ng bahay.

“Luis, halika na kakain na tayo.” Yakag ni Ate Mercy.

“Onic, pasok ka muna, kain ka ulit.” Ate Mercy.

“Naku wag na po, pauwi na rin po ako, next time nalang po. Salamat po.”

“Ay Tita, sabi ni Onic may interview ako bukas.” Masayang binalita ni Luis sa tiyahin.

“Ah talaga, anu bayan, naku Onic ang bait mo talaga, naku salamat naman.” Sabay akbay sa akin ni Ate mercy.

“Naku hindi pwede, halika at pumasok ka sa loob, thanks giving ko sayo, naalala ko may ginawa pala akong graham cake kahapon, kahit mag desert ka nalang.” Pagpilit ni Ate Mercy

Wala narin akong nagawa. Nagaantay ng magandang sagot si Luis, nakakahiya namang tanggihan ang sobrang alok ng magtiyahin, kaya pumasok na rin ako sa loob ng kanilang bahay sa unang pagkakataon.

Sinabi ko narin kay Luis na maaga kami bukas, at isasabay na namin sya pag punta ng office.

Kinabukasan. Sabay sabay kaming pumunta sa office.Kinuntsaba ko si Papi at sinabihang mag sakit-sakitan muna sya at ako ang mag-dadrive at sa back seat sya umupo, para tabi kami ni Luis. Ang ganda-ganda ng umaga ko. Bagay na bagay sa kanya ang Coat and Tie, Para syang isang matipunong bachelor na anak ng may-ari ng corporation na dumalo sa isang engrandeng salo-salo. Wala akong masabi, halo-halong kaba at pananabik ang nararamdaman ko habang nagmamaneho.

Pinauna na namin si Luis na pumasok ng main gate, hindi kasi namin sya pweding isabay sa kotse papasok sa entrance, halata masyado na kakilala namin sya. Binigyan ko nalang sya ng instruction kung papaano makakarating sa reception area.

Pagkapasok na pagkapasok ko ng kwarto ng office, tumawag agad ako kay Clair.

“Good morning Clair.”

“Hi Onic. Goodmorning”

“Nakita mo na ba si Luis?”

“Yup, ini-interview na sya ng HR manager. Kakatapos ko lang syang interview-hin”

“Ang bilis naman?”

“Oo kasi, sinabihan ko lang sya ng mga dapat nyang sabihin sa Manager pag sinalang na sya doon.”

“Talaga, iba ka talaga. Salamat sayo. May pag-asa ba?”

“Anu? Ikaw?” Sagot nyang kinikilig. Assuming naman ito, akala nya tinatanong ko kung may pag-asa ako sa kanya.

“Huh? I mean may pag-asa ba matanggap si Luis?”

“Oo, malaki ang pag-asa nyang matanggap, He’s smart and very detailed in answering my questions.”

“Well, that’s nice to know. Thank you ulit Clair, pag natapos papuntahin mo nalang sya sa room ko.”

“Walang problema, basta ikaw Onic.”

Sus, pa cute pa ang boses. Kerenkeng talaga tong babaeng ito. Patulan kita isang beses, makita mo.

“Hehehe, sige Clair, thanks bye.”

“Ok bye.”

Toktoktok...

“Come-in”

“Sir Onic” Bati ni Luis ng makapasok.

“Anu kaba, Onic nalang”

“Malaki pala ang position mo dito sa company.”

“Pag tayong dalawa Onic nalang ok.”

“Sige”

“Pero teka hindi yan ang gusto kong malaman” Sabay tayo sa upuan at umupo sa silyang nasa harapan ng table ko paharap kay Luis.

“Pasado ba?” Kinakabahan kong tanong.

“Mmmm...” Nambibitin nyang tugon.

“Walang ganyan, sabihin mo na, lalo akong kinakabahan.”

“Ang cute mo pala pag kinakabahan, namumula ka oh.” Napahiya ako bigla. Cute daw ako sabi ni Luis. So flattered naman ako.

“Hay naku kung anu pang sinasabi, anu nga???”

“Pasado ako sa interview at bukas na ako magsisimula”

“Hahahaha” Sa sobrang tuwa napayakap ako sa kanya at sya rin sa akin. Nagulat ako sa ginawa ko, pero para sa kanya natural lang yun sa magkaibigan.

Bumitiw din ako bigla at nakangiting sinalubong ang kanyang mukha. Walang nagsasalita. Sobrang tahimik. Nakatingin lang kami sa mata ng isa’t-isa, bigla akong nailang at ako na ang bumawi, at sinabing “Well its a call for celebration” Sabay tayo at bumalik sa upuan ko.  Lalo yata akong namula. Palihim kong nilaksan ang aircon ng kwarto ko dahil ang init ng pakiramdam ko ng mga oras na iyon.

“Alam ko namang kayang kaya mong ipasa ang interview.”

“Hindi, malaki ang naitulong mo kung bakit ako nakapasa, sa totoo lang hindi ako sanay ng tinutulungan ako ng iba, dahil gusto kong malaman kong anu ba talaga ang magagawa ko at kaya kong gawin, pero sa pagkakataong ito, kinailangan ko ang tulong mo, tulong nyo ni Fred para makapasok sa company na ito. Pero sa mga susunod na mga araw, ipapakita ko na sa inyo kung ano talaga ang taglay ko para makatulong sa company na ito, para hindi kayo mapahiya na pinasok nyo ko dito. Utang ko ito sa inyo ni Fred ang bagay na ito. At yung Hr supervisor, mukhang kaibigan mo sya kasi imbis na interview-hin ako, binigyan pa nya ako ng technique para maipasa ko ang last interview. Hindi ko makakalimutan ang araw na ito.”

“Wala yon” Sobrang na touch ako binitawan nyang mga salita. Isa syang taong walang bahid ng pagkukunwari, simple, at matured. Mas lalo akong humanga sa kanya. Kung makikita mo sya unang beses, hahangaan mo sya sa kanyang kaanyuan, pero kung makikilala mo pa sya. Lalo syang kahangahanga sa kanyang dalisay na pagkatao. Alam ko masyado pang maaga para husgahan ko agad sya bilang mabuting tao. Pero gifted yata ako, kasi sa unang tingin, alam ko na agad kong anu ang nasa loob ng isang tao base sa kung paano sya magsalita at kumilos.

“Nasaan ang kwarto ni Fred? Gusto ko syang pasalamatan.”

“Ah, hindi muna ngayon, papupuntahin nalang natin sya dito, baka kasi may makakita sayo na kilala mo na kami, delikado. Since bago ka palang dito sa Maynila, baka maligaw ka. Mamaya may darating na taxi, ihahatid ka nya kina te Mercy. Marami pa namang sira ulo sa daan. Kilala ko na yung taxi driver, kaibigan namin yun ni Fred si Manong Jerry.”

“Ibang klase kang kaibigan Onic” Sabay tingin sa ID ko.

“Tonyo pala ang tunay mong pangalan?” Gulat ang mukha nya.

“Ah oo, pero nickname ang ginagamit ko lagi at iyon ang tawag sa akin ng buong staff ng company. Bakit?”

“Guevarra naman ang apelyido mo. Ah wala may naalala lang ako.” Kita kong malungkot ang mukha nya, pero hindi na ako nag usyoso kung bakit ganun ang reaksyon nya.

(ITUTULOY)

Ang Pamangkin ni Ate Mercy... - Chapter 4

BY: James W.

Email: james.wood86@yahoo.com (FB Account)

CHAPTER FOUR ...

Sabay naman kaming tumugon ng “ok lang po” kay kuya Gody pero bigla awtomatikong dumako ang mga mata namin kay Luis. Anu ba. Gabing gabi na nakasando parin sya. Baka mahamugan ang Baby ko. Sabay imaginaring kinagat ang labi para hindi tumulo ang laway. Hay, madilim na ang paligid maputi pa rin sya at parang nakatutok parin ang spotlight sa kanya.

Parang may Haleluya, haleluya kang maririnig na umaawit.

“O Fred, Onic, kumusta ang lakad natin?” Bruskong tanong ni Luis

 “O ayan, dyan  nyo na itanong sa kanya kung anung natapos nya, Oh Luis ikaw muna dito sa tindahan at aayusin ko lang ang bahay sa loob, makalat kailangan ko pang maglinis, Mga alas onse ay magsarado ka na ng tindahan.” Bilin ni Ate Mercy.

Tumingin naman ito sa asawa “Mahal patulugin mo na ang mga bata pagkatapos mong ipasok ang pinamili nyo ha.”

Tumingin naman sa aming dalawa ni Papi at ngumiti “Dyan muna kayong dalawa at papasok na ako sa loob.”

“Sige po ate Mercy. Gudnyt.” Sagot ko.

“Anu nga pala yung tanong nyo, kong anung natapos ko?” Sabay kuha ni Luis ng silya at umupo pabukaka sa nakabaligtad na silya. Sabay sampay ng mga kamay sa pinakatuktok ng sandalan ng silya. Lumabas ang kilikili nyang may kauting buhok na parang animoy balahibong pusa at amoy na amoy ko ang singaw ng kanyang katawan, lalaking lalaki at mabango. Presko ika nga. Nahiya naman ako, baka isipin nya kanina pa namin sya pinaguusapan, nakaka-hiya naman talaga, at nakakainsecure ang kagwapuhan nya. Si Papi na ang sumagot, nakaramdam yata na naumid ang dila ko sa ginawa ni Luis na pag-upo malapit sa akin.

“Oo kasi nabanggit sa amin ni ate Mercy na naghahanap ka daw ng work kaya ka nagpunta dito sa Maynila. Kaya baka qualified ka sa bakanteng puso este bakanteng position sa Company”

Umayos ka Papi. Pag nadulas ka, mababakante ang nguso mo sa akin. Sabi ng isip ko.

“I attain a bachelor degree of Business Administration Major in Accounting.Sana nga may bakante sa inyo.”

Ayos pwede sa amin. May bakante sa Accounts Department, close ko pa yung Supervisor dun, tapos pag nakapasok sya, araw araw na kaming magkikita at isasabay pa namin sya ni Papi sa Car. Sabay kaming tatlo na kakain sa canteen at pagkatapos ay sabay ding kaming uuwi. Pag may OT sya iintayin ko sya, kahit mauna na si Papi sa bahay, ok lang. Anu ba yan hindi pa sya tanggap ang dami ko nang plano. Did I tattooing him in my mind. Parang ganun na nga. Grrr!!! Kagigil syang tignan.

“Ah ganun ba, sige tignan namin sa department na yun kung may bakante” sagot ni Papi.

“Ah may bakante dun, aalis na kasi yung junior accountant at di na daw magrerenew ng contract kasi may opportunity ito sa Singapore” Sa wakas nakapagsalita din ako.

“Si Ash? Talaga? Anu ba yan mababawasan na ang mababait sa company”

 “Oo nga, di pa sya nakakaalis, namimiss ko na sya.”

“Sino Si Ash? Girlfriend mo?”

Napatawa naman si Papi sa tanong ni Luis. Alam ko nasa isip nito. Kaya sinipa ko ang paa nya ng patago.Tumigil sya sa pag tawa, nasaktan siguro.Sabay irap sa akin.

“Bakit, may nasabi ba ako?”

“Ah hindi wala, hindi ko girlfriend si Ash at kaibigan ko lang talaga sya.” Pagdepensa ko.

“Ahhh. Don’t worry pag natanggap ako mapapalitan naman ng mabait yung nawala mabait sa company nyo!” Pagpapacute ni Luis sabay labas ng mapuputing ngipin sa mapulang labi.

At sabay din kaming nag-inhale ni Papi dahil sa nakitang ngiti ng gwapong bachelor sa harapan namin. Para kaming mauubusan ng hininga sa kakiligan. Kahit hindi na sya magpacute, ang CUTE CUTE NYAAA. Awww. Sigaw ng isip ko.

“Oo mukha namang mabait ka, kasi mabait si ate Mercy, kaya nga binili ka ni Onic ng pasalubong.”  Sabay labas ng kahong lalagyan ng Pants.

‘nak ng tinapa, pinawisan naman ako dun, bakit kailangan pa nyang i – dentify na ako ang bumili, ang usapan namin sa bahay, ang sasabihin ay binili namin para sa kanya. Kainis ka talaga Papi, humanda ka sa akin sa bahay, itatali ko sa pinto ang dila mo. Lalo tuloy akong napahiya, baka namumula na ako. Sh*t.

“Ha? Bakit naman nag-abala ka pa Onic, hindi ko naman birthday ah. Pero ang ganda nito, wooow, salamat ha. Ang bait mo naman” Namimilog ang super duper cute na mga mata nya.

Grabe naapreciate nya talaga, iba talaga pag galing sa probinsya, lahat sila nag appreciate ng maliit na bagay. Gumaan lalo ang loob ko sa kanya.  At nang mga oras na iyon, masayang masaya ako, pinangako ko sa sarili kong tutulungan ko syang maging masaya ang pagpunta nya sa maynila at maging masaya sya sa paghahanap nya ng trabaho.

“Wala yun, si Fred ang pumili nyan. Sabi nya bagay daw sayo”

Kita ko umuusok ang ilong ng dragona, buti nga nakaganti rin sa wakas.

“Ang galing mo namang pumili, gusto ko ito, stone wash” sabay tingin kay Papi. Ouch, nahurt ako.

“salamat, gusto ko rin kasi ang ganyang style” Sabay dila sa akin ni Papi ng palihim, na parang buti nga, sinabi mo pang ako ang pumili. Ayan tuloy, pinapurihan ako.

“Nakakahiya naman, hindi ko ine-expect na ganito kababait ang mga taga rito.”

“Ah Luis, wag ka nga palang umasang lahat ng mga taga-rito katulad namin ha, lalo dito sa Maynila, hindi lahat mapapakatiwalaan mo, iba na ang panahon ngayon, dahil sa hirap ng buhay ng mga tao rito, lahat gagawin nila kahit makasama sa kapwa nila para lang makaraos.” Paliwanag ko.

“AMEN.” Tagline ni Papi. Atrebida talaga tong kaibigan ko.

Napatawa si Luis kay Papi, “Pero salamat Onic sa payo, don’t worry i can manage myself.”

“Ah good.”

Kita naman sa katawan nya. Sigurado masuntok nito, tulog. Sa laki ba naman ng katawan.

“Gawa naba resume mo?” Tanong ni Papi

“Oo, nasa hard drive ko, pa print ko tapos bigay ko sa inyo bukas” Anu daw he will drive me hardly. Weeeeee.

“Hindi wag na, copy ko nalang sya, heto ang USB oh, ako na mag piprint sa office” sabay abot sa kanya ng USB

“Ah galing, sige akin na, dito ko sya ilalagay. Sandali lang ha i copy ko lang.” Sabay pasok sa loob ng bahay.

“ ‘te hindi ka rin ready noh?” Pang aasar sa akin ni Papi.

Matapos ang ilang kwentuhan ay nagpaalam narin kami kay Luis para makapagsarado na rin sya ng tindahan. Para makapagpahinga narin sya. Alam ko pagod sya sa pag- go-grocery nila.

“O paano bukas nalang ulit, mukhang alas 12 na nang madaling araw, aalis na kami. Magpahinga ka na rin”

“Choss” Mahinang sabi ni Papi pero hindi nakalampas ng pandinig ko.

“Teka sandali, lock ko lang yung gate, hatid ko na kayo.” Pagmamagandang loob ni Luis

“Ay hindi na, dito kana kami nalang, kaya na namin, kabisado naman namin ang lugar dito. At saka dalawa naman kami. Medyo malapit lang naman ang sa amin, no need na.” Sagot ni Papi.

“Oo nga, baka mamaya ikaw pa ang maligaw pabalik, sige ka”

Napakamot naman sa ulo si Luis.

“Basta bukas i ready mo sarili mo, baka may tumawag sayo from our company, ok.” Pahabol ko.

“Ok thanks, ingat kayo, salamat, bye”

“Bye” Nagpaalam na rin kami kapagdaka.

“Gudnight, sweet dreams, mwah mwah mwah” Bulong ko kay Papi na nakangiti ng malayo na kami kina Luis.

“Ay OA mo hahahaha” tawa ni Papi.

Ewan ko, alam ko masasaktan lang ako ulit, alam ko yun, ang alam ko nga pagod na ako muling magmahal, hindi pa nga yata ako super healed from my past. Pero masaya ako. Basta bahala na.

(ITUTULOY)

Ang Pamangkin ni Ate Mercy... - Chapter 3

BY: James W.

Email: james.wood86@yahoo.com (FB Account)

CHAPTER THREE...

Ayoko pang umalis dahil nawala ang gutom ko. Busog na ako sa nakikita ko kay Luis. Pero nakakahiya naman kung tatambay ako for the first time sa tindahan ni ate Mercy, hindi ko naman ginagawa yun. At saka me binili ako na talangang pang pananghalian, alangan namang sabihing kong para sa hapunan yung binili ko. Baka tawanan ako ni Luis at ang aga kong bumili ng pang hapunan. Kaya no choice kailangan ko syang iwan.

Hay ang saya ng paglalakad ko pauwi. Bagamat lalaking lalaki ako maglakad, pero sa isip ko kumekendeng ang buong sistema ko. Pati yata mga white and red blood cells ko ay nag paparty party sa loob ng ugat ko. Sumarap tuloy ang luto ko kasi sinamahan ko ng Kanta with LOVE... Buti nalang ma-oover come ko na si LEO.

Si LEO na sa loob ng 3 tatlong pagmamahalan namin ay laging saya ang dinulot sa akin hanggang sa makita ko nalang isang araw sa loob ng sinehan na may nagtatrabaho sa kanyang katawan. Isang gwapong lalaki ang tumitikim sa katawan ng boyfriend ko. Paanong hindi ko makikita sa dulo sila naupo at doon namin napag desisyunang umupo ni Papi. Ang ginawa ko ay nginudngod ko ang bunganga ng hayok at mang-aagaw na lalaki sa pagkalalaki ng manlolokong Leo na yon na hindi parin namamalayang nadun kami sa harapan nila. Buti nga sa kanya mabilaukan sya. Nabigla nalang si Leo sa nakita nya at takot na takot sa pagkakahuli sa kanya. Minura ko lang silang dalawa at saka dali-daling umalis ng sinehan. Kahit medyo dinig nang mga tao, wala akong pakialam, buti nga sa kanila maeskandalo sila sa panloloko nila. Sa sinehan pa nila nagawa.  Ang cheap ha. Habang binabaybay ko ang lagusan palabas ng sinehan na yun ay sya ring umpisa ng pagdaloy ng luha ko. Si Papi ang umalalay sa akin sa mga oras na broken hearted ako. Halos 8 buwan na ang nakakalipas.

Sa loob ng 8 buwan na yun, 1 buwan kong pinagtabuyan palabas ng bahay si Leo, pero makulit ang manloloko kaya lumipat kami ni Papi ng bahay para hindi nya ako mapuntahan. Pagkatapos nun 2 buwan syang tawag ng tawag. Pero hindi ko sinasagot. Pag nakukulitan ako sinasagot ko pero hindi ko pinapakinggan ang sinasabi nya, pinapatong ko sa mesa at hinahayaan kong maubos ang load nya. Kasalanan nya. Sinaktan nya ako. Hindi ko naman pweding patayin ang cellphone ko kasi baka tumawag ang company. Hanggang sa mag sawa narin sya sa pangungulit nya.

Isa lang kasi ang pamantayan ko sa buhay. Pag nakipagbreak ako, hindi na ako nakikipagbalikan kahit anung mangyari. Laging sinasabi ni Papi na mali ang pamantayan ko kasi walang magtatagal na relasyon para sa akin. Sinasabi nyang everybody is worth for second chance. Pero pag binabalik ko sa kanya ang issue. Na bakit si ganito hindi mo mabigyan ng second chance ay sya namang biglang tatahimik at iibahin ang topic na halatang umiiwas na sumagot sa tanong. Wala syang maisip na dahilan kung bakit di rin sya makapagbigay ng second chance. At saka anung magagawa ko wala na akong maramdamang pamamahal sa taong nanakit sa akin. Kaya hinahayaan nalang nya ako. Kakampi ko si Papi. Dahil alam nyang hindi ako marunong manloko sa relasyon. At ganun din si Papi. Kaya proud kami sa isa’t isa.

Biglang tumunog ang cellphone ko. Pag nobody nobody but you ang ringing tone ng phone ko, si Papi yun. Gusto daw nya yung kantang yun kaya yun ang nakaset sa phone ko pag natawag sya.

Naku gising na ang Dragona.

 “O ano gutom kana?.” Sagot ko sa phone.

“Good morning Papi”

 “Haller, Tanghali na, buksan mo yang kurtina mo at makikita mo na tirik na tirik na ang araw. Adik toh.”

“Ay imbyerna. Anu cookie monster(nakaluto) ka na ba . Lafang(kain) na we? Fly(punta) na bako dyan?” Ginamit na naman nya ang gay lingo nya. Yung iba naiintindihan ko, yung iba, oo nalang akong oo.

 “Luka-luka, Masaya ako no. Hindi mainit ang ulo ko. Iba ngayon. Bwahahaha. Oo. Luto na. Punta ka na nagugutom na ako.”

Magkapitbahay lang kami ni Papi at pag sabado ako nagluluto ng pagkain namin at mag oover the bakod lang ito at presto nakaupo na sya mesa.

“Papi  Winnie santos(panalo) ang julam ah.” Sunod sunod nyang subo. Nanlalaki ang mata.

“Hmmm... I smell something fishey Papi, what it is? isang winner major major PAPA yun noh.” Sabay taas ng kilay sa akin.

Buti nalang dinamihan ko ang sinaing na kanin, mukhang mapapalaban ang kaldero ko sa manananggal na ito.

 “He! Tumigil ka dyan. Basta. Secret walang clue” Sabay subo ng pagkain.

 “Echosera(sinungaling), tigilan mo ko. Sasabunutan ko yang kilikili mo”

 “Basta maloloka ka Papi”

At ang beki kinikilig, kahit walang clue alam nyang lalaki ang nasa isip ko kung bakit ako masaya. Ganyan kami. Kung sinong crush nya ay crush ko din at kung sinong crush ko ay crush nya rin. Pareho yata kami ng standards. Kung sinong unang nakakilala sa lalaki ay sa kanya, kahit patay na patay ang isa sa amin. Pero kung sinong natipuhan ng lalaki ay kanya. At pag naging bf na ng isa sa amin ang lalaki, hindi na namin tatangkaing makipagrelasyon kahit break na. Yun ay hindi rules para sa amin, kundi iyon ang gusto namin.

Sa daming nilalang sa mundo bakit ba kami mag-aagawan. Pinagsasaluhan lang namin ang kilig pero pag relasyon na ang usapan. Seryosohan na. Pag karelasyon na nya si “ganito”, tapos na ang kilig ko, minsan ako pa ang gumagawa ng paraan para lalong tumibay ang relasyon ni Papi at ng BF nya. Ako ang takbuhan nila pag nagaaway sila sa maliit na bagay. Pero pag niloloko nya ang Papi ko. Shut up kang lalaki ka. Baka masuntok lang kita.

Nagbibiruan nga kami, sinasabi namin, baka kami ang magkatuluyan sa bandang huli. Tapos sabay kaming mag Ya- YUCKKKKKKKKKKKKK!!!. Sabay tatawa...

Minsan nagseselos ang BF namin sa aming dalawa. Kaya pag nagseselos ang BF ko kay Papi, yayakapin ni Papi ang BF ko at sasabihan na “wag ka nang magselos, mahal na mahal naman kita.” At sabay akmang hahalikan sa lips pero biro lang yun. Papanoorin ko lang ang dalawa at sabay sabay kaming tatlo na tatawa. Ganun din ako sa BF nya.

Pero ngayon Single Ladies este single gentle –bi  kami.

Matapos ang lunch namin ay nagyakag manood si Papi ng sine at mag lakad lakad sa mall. Pagdaan ng kotse namin ay pinahinto ko ito sa tapat ng tindahan ni ate Mercy at napamulaga naman si Papi sa nakita nya. Tinted ang labas ng sasakyan at hindi kami nakikita ni Luis na kasalukuyang tao sa tindahan. Nakatingin lang ito sa gawi namin.  Hindi ko inaalis ang mata ko kay Luis ang sarap nyang pagnasaan sa lugar na hindi ka nya nakikita.

 “Hala Papi, sya ba? Ay naku kaya naman pala. Kahit ako sasarap ang pritong itlog at pinakuluang tubig ko kapag sya ang inspirasyon ko. Feel ko syaaaaaaaaaa.” Maloka-loka at dilat ang matang nakatingin si Papi sa dereksyon ni Luis.

 “O diba gwapo si Luis ko” Nakatitig parin ako kay Luis...

 “Aneeeeeeeeeeeek?(Ano) kilala mo sya? Luis ba kamo? Ay naku bakit nandyan sya sa tindahan ni Ate Mercy, O-M-G. Oh my goddess beauty, kamaganak sya ni Ate Mercy? What? May lahi ba silang kanu-bells?(Amerikano)”

“Ang daming tanong.  Baka nalahian lang.” Sagot ko

“Chosss.(bwisit)”  

 “Oy Papi , ang sama mo, bakit maganda naman si ate Mercy” Saway ko.

“O sige define BEAUTY. Abah Putsa, kung maganda si ate Mercy, ano na ako? FAIRY?”

“Hahahaha... Hala sama mo. Wag kang ngang ganyan sa ‘auntie- in-law soon to  be’ ko”

“Ah nangarap, yun ganun , nangarap na, tirik pa ang sunshine dizon(araw) Papi” Biglang namang bumaba ang kanina lang na hyper pitch nyang boses. Tanda ng pagtanggi sa aking sinabi.

“Na hawakan ko na kaya ang kamay nya.” Pagmamalaki ko sa kanya.

“Weee. Chinochorva(niloloko) mo ko. Ewan ko sayo Papi”

Bigla kong binuksan ang bintana at tinawag si Luis.

“Hi Luis.”

Biglang nagulat si Luis na ang kanina pa nakatingin sa nakaparadang sasakyan namin. Nagulat siguro at nahinuhang ako pala ang nasa loob. Bigla itong ngumiti at tumayo. Kita ko ang imaginary saliva ni Papi tumutulo sa ngiti ng hunk na si Luis.

Napapangiti ako ng palihim, sa isip ko “ayaw mong maniwala na close kami, o heto ebidensya”

“Onic ikaw pala yan. Ang daya mo ngayon mo lang binaba ang car window.” Nakangiting paglapit ni luis.

Wala akong maisip na sagot kaya iniba ko usapan.

“Luis, nood kaming sine sama ka?”

“Ha, Naku pasensya na wala si tita. Walang tao sa bahay ngayon.”

“Ganun ba, sayang naman akala ko makakasama ka.”

Nakita kong umirap ang mata ni Papi. Sinasadya kong huwag muna syang ipakilala.

“Oo nga. Gusto ko sanang sumama pero... Pero wag kang mag-alala I’m sure sa susunod sasama na talaga ako.”

Bigla akong sinundot ng mariin sa tagiliran ni Papi tanda ng pansinin ko naman sya at ipakilala kay PAPA. Denedma ko talga sya kasi ayaw nyang maniwala. E ngayon tulo na laway nya bwahaha.

“Ay sorry, nawala ang manners ko, my bad. Ah Papi este Fred si Luis” Sabay siko sa tagiliran ko. Masakit pero tiniis ko. Nahihiya kasi sya sa iba pag tinatawag kong Papi. Lalo’t bagong kilala.

“Luis si Fred, best friend ko.”

Inabot ko ang kamay ni Luis na walang kahiyahiya at ipinasok sa kotse at binigay kay Papi na parang isang kilo lang ng karne. Nagulat naman si Papi at inabot ito at nakipagkamay dito.  Ang bango ni Luis langhap ko ang singaw ng katawan nya. Amuy JUNSUN Beybi Pawder, Beybi kolown, Beybi oyl, Beybi corn ay anu bayun exagge na masyado... basta amuy Baby. Period.

Natawa si Luis sa akin sa ginawa ko. Pero nagulat si Papi. At nagtawanan nalang kaming tatlo. Pagkatapos magpaalam kay Luis at mangakong dadalhan nalang namin ng pasalubong ay umalis na kami.

 “O Ano naniniwala kana?” Hindi pa rin makapagsalita. At nakangiting nag da-drive habang daan patungong Mall.

 “Hoy Papi, ok ka lang?”

“Oo naman noh, ngayon pa nakita ko na ang ‘jowabells(boyfriend)-in -future’ ko” nangarap ang lola-conda.

 “Hello excuse me Madam, ako unang nakakita sa kanya”

“At excuse me too Dragona, hindi pa natin alam kung sino ang feel nya” Sabay taas nya ng kilay

 “Ako ang mamahalin ni Luis, dahil ako ang fresh at masarap.”

“Ay yan ang kaplang, wala kang binatbat sa galing ko sa pagpapaligaya. At tamis ng aking mwah mwah ... mga labi” Sabay hawak nya sa kanyang pisngi na parang nag momodel ng max factor.

Sabay busina ng nasa likuran namin na tanda ng ang tagal naming mag –fly dahil GO SIGNAL na ang Traffic Light... Sabay kaming tumawa sa kalokahan namin.  Malay ba namin na green na. Ganyan kami,nag papalamangan. Natapos ang palabas sa sine, bagamat pansamantalang nawala sa isip ko si Luis habang nanonood ng pelikula, ngayon nasa isip ko na naman siya habang naglalakad sa kahabaan ng MOA. Iba talaga ang dating sa akin ni Luis. Ngayon kasi ako nakakita ng ganung ka gwapo. Sa sobrang gwapo nya hindi ko sya mailagay sa memory ko, kailangan ko pa yata ng picture nya para maalala ko mukha nya. Nagpasya kaming tumitingin-tingin ng damit sa mall. Pang pasok sa opisina at pang porma next time narin.

 “Papi bagay to sa kanya diba?” Hindi ko sya napansin. “Hoy! Ay reminiscing ang acting, mamaya mo na nga isipin si Luis”

“Bakit Nangingialam? Hindi pwede?” Pagtataray ko.

“Tamo nag mumukha kang tanga, kabuya(mukhang tanga) ka “day”. Tulala ka, di mo ako naririnig”

 “atrebida(kontabida) ka talaga, Anu ba kasing sinasabi mo?”

“Itooo... kung bagay tong maong kay Luis?”

 “Ito?”

“Hindi. Yan! Yang suot mo! Nagtataka nga ako kung bakit suot mo eh! Bagay ba yan kay Luis? Syempre ito!”

 “Hehehehe. wag kang magalit, sinisiguro lang. Patingin nga.

Toinks! Butas na malapit sa zipper.

 “Anu, may pagnanasa? Butas malapit sa junior? May hidden agenda ka ba?”

“Wiz!(Hindi) Tumigil ka! Uso yan ngayon noh!” Taas pa ang kilay nya.

 “Ok sige” Para pag sinuot ni Luis makita ko rin. hahaha  “mukhang bagay nga sa kanya.”

“O pay mo na.”

“Bakit ako? ikaw pumili nyan!”

“Sino ba ang unang nakakita sa kanya diba ikaw, o ayan tinutulungan na kita. Hoy Papi pag yun pinakawalan mo pa. Nakuuuu... sinasabi ko sayo, sa AKIN yun babagsak! Maniwala ka.”

“Sure ka magugustuhan nya ko. Mukhang para lang sa babae ang Luis nayun”

“Ang hina ng fighting spiritbells. Basta ako bahala. Bayaran mo na to. Daliiiii!”

“As in now na? Nagmamadali! Excited?”

“Oo, magbabayad lang dami pang chikaness(sat-sat). Basahin mo limited edition. Mawala pa yan”

Punta sa counter, bayad ng mga pinamili pati maong ni Luis. Kain sa Cinabonn. Uwi sa bahay. Si Papi naman ang toka sa pagluluto ng hapunan. Basta halinhinan kami. Pagkatapos ng hapunan ay lumabas kami ng bahay at siguradong alam nyo na ang pupuntahan namin.  Kinakabahan ako pag si Papi na ang kasama ko sa ganitong bagay, hindi ko kasi alam ang tumatakbo sa utak nya.

“Hi ate Mercy”

 “O Fred, kumusta?”

“Mabuti naman po, pabiling pong chiz curls, dalawa at dalawang  mirinda apple flavor”Sabay abot ng bayad “Te, kumusta kana balita ko dinalaw ka ng pamangkin mo.”

“Heto, maganda parin.” Nagkatinginan kami ni Papi ng hindi napapansin ni Ate Mercy.

“Oo si Luis yun, nakita na sya ni Onic kanina, yaan mo papakilala kita pag dumating. Nag grocery kasi yung mag tiyuhin, pandagdag ng paninda, alam mo naman bukas linggo na, mabenta”

“Ah ganun ba.”  Matabang na sagot ni Papi.

“Ay ang sipag naman ni Mahal ko.” Bulong ko sa sarili.

“Linggo na pala bukas tapos, lunes, nakakainis tapos na agad ang day off ko pasok na ulit sa work. Nakakatamaaaaaaaaaad.  Grrrrr!!!”

“Oo tama ka, ang bilis ng araw.” te Mercy.

“Nga pala ‘te napasok paba si Luis sa school?” Singit ko sa usapan.

“Kakagraduate lang nun last October, may hinabol na subject kaya di agad nakagraduate nung March.”

 “Ah so naghahanap sya ng work dito o bakasyon lang sayo?”

“Gustong bigyan yan ng trabaho ng daddy nya, kaya lang gusto nyang tumayo sa sarili nyang mga paa kaya nagpatulong sa akin ang mommy nya na kung pwede dito muna sa akin tumuloy hanggang sa makakita ng trabaho. Kaya dinalaw nya ako dito, baka sakaling palarin na rin.”

“Bakit te may pakpak ba si Luis?” Tagline ni Papi.

“Adik?” Sagot ko

“Biro lang ‘te ha. Ang seryoso kasi natin.” Sagot ni Fred. Natatawa lang si ‘te Mercy.

Ang bilis ng utak ko. Process and process...Hmmm...Tama.

“May bakante sa amin”. “May bakante ba sa inyo?” Sabay pa kami ni Ate Mercy. Nagkatawanan kaming tatlo.

“Anu po bang natapos nya?” Tanong ni Papi.

 “O may bisita pala tayo? Kumusta Fred, Onic.” Dumating na ang asawa ni ate mercy, si Kuya Gody at ang prinsipe ng buhay ko, alam nyo na yun. Galing sila sa pag-go-grocery.

(ITUTULOY)